Κατά την προεκλογική περίοδο, το πρόβλημα που πρωταγωνίστησε ήταν η πολύ άσχημη εικόνα της πόλης μας σε επίπεδο καθαριότητας, καθώς είμαι μια πραγματικότητα ορατή και στον πλέον αμέριμνο πολίτη. Κάδοι ξεχειλισμένοι, σπασμένοι, χωρίς να έχουν πλυθεί/απολυμανθεί ποτέ.
Πεζοδρόμια σε άθλια κατάσταση ακόμα και στα πιο κεντρικά σημεία ή και έξω από χώρους που χρήζουν ιδιαίτερης ευαισθησίας, όπως σχολεία και παιδικές χαρές. Πλατείες, άλση και πάρκα ως εστίες μόλυνσης. Χώροι πολιτισμού, όπως το Θέατρο Βράχων, μετατρεπόμενοι σε σκουπιδότοπους.
Γενικά, μια έντονη αίσθηση ότι οι γειτονιές μας είναι αφημένες στη βρωμιά και τη δυσοσμία και απλώς κλείνουμε και τα φώτα -κυριολεκτικά και μεταφορικά- για να μη βλέπουμε τα χάλια μας. Όμως, αυτά, “μυρίζουν”!
Μετά τις εκλογές, επιβεβαιώθηκε, δυστυχώς, ότι η δημοτική αρχή είναι σαφώς μια συνέχεια της προηγούμενης, με σχεδόν τους ίδιους “παίκτες” απλώς να έχουν αλλάξει θέση στη “σκακιέρα” και το “παιχνίδι” να παίζεται εις βάρος των πολιτών και της καθημερινότητάς τους. Η πίστωση χρόνου -αν και είναι μια “φούσκα”, αφού σχεδόν στο σύνολό της η δημοτική αρχή είναι συνέχεια της προηγούμενης και έχει διατελέσει σε θέσεις ευθύνης- δεν μπορεί ν σε καμία περίπτωση να αφορά θέματα πρώτης προτεραιότητας, όπως είναι η καθαριότητα. Αν αυτοί που ζήτησαν την ψήφο των συμπολιτών μας αποδεικνύονται ανέτοιμοι για τα απολύτως αυτονόητα, τότε τι έχουμε να περιμένουμε;
Αυτό που, επιτέλους, πρέπει να κατανοήσει η δημοτική αρχή είναι ότι το να κρατάει καθαρή και φωτισμένη την πόλη μας δεν είναι μια ιδιότυπη χάρη που μας οφείλει, αλλά μια υποχρέωση της, η οποία χρηματοδοτείται από τους ίδιους τους δημότες, που πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη για να έχουν βασικά αγαθά. Σαφώς, μια δημοτική αρχή θα πρέπει να κριθεί απο την οραματικότητά της και τη δυναμική να φέρει νέα πνοή στον Δήμο. Όταν, όμως, κρίνεται μεταξεταστέα στην πρώτη και βασική υποχρέωσή της, που είναι οι καθαρές γειτονιές, όλα τα άλλα φαντάζουν ουτοπία. Ακόμα και το πνεύμα των Χριστουγέννων αργεί ανησυχητικά να έρθει στην πόλη μας.
Προς το παρόν βλέπουμε ελάχιστες πινελιές, αμφίβολης αισθητικής, ακόμα και στα πλέον κεντρικά σημεία της πόλης, Λες κι επιμένουν κάποιοι να δείχνουν την “πόρτα της εξόδου” στους κατοίκους της πόλης μας, λες κι αυτό που θέλουν να εντυπωθεί ως αίσθηση όσων περνάνε από αυτή, είναι ότι βρίσκονται απλώς σε ένα βρώμικο, σκοτεινό, παραμελημένο “σημείο μεταφόρτωσης”.
Και επειδή η δημοτική αρχή δεν είναι ικανή να ανταπεξέλθει στα απολύτως αναγκαία, επιλέγει, κατ’ εξακολούθηση, την προσφυγή της στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού.
Όλα τα έχουμε ακούσει! Είτε ότι φταίνε οι εργαζόμενοι, είτε ότι εμείς κατηγορούμε τους εργαζόμενους, είτε ότι φταίνε οι εργολάβοι -λες και μόνοι τους παίρνουν διαρκώς τις εργολαβίες και μάλιστα ε υποχρέωση αυτοελέγχου- είτε ότι φταίνε οι πολίτες που είναι ασυνείδητοι και λάτρεις του σκουπιδαριού, είτε κάποιοι δολιοφθορείς που κυκλοφορούν ανάμεσά μας! Όλοι φταίνε, κατά τη δημοτική εκτός από την ίδια!
Της απαντάμε, λοιπόν, ότι όσο κι αν προσπαθεί να κρύψει την ανεπάρκειά της κατηγορώντας όλους τους άλλους και επιχειρώντας την ενεργοποίηση του αλληλοφαγώματος, η ευθύνη είναι δική της. Ας ανταποκριθεί στα βασικά, ας αποδεχθεί τα λάθη που έχει κάνει, ας αποστασιοποιηθεί από τις αποφάσεις βιτρίνας, ας αφήσει τις φωτογραφήσεις για το θεαθήναι και ας ασχοληθεί με την καθημερινότητα των πολιτών όταν “κλείνουν τα φώτα”.
Και επειδή μας λένε ενοχλητικούς, εμείς λέμε “τιμή μας!” Θα συνεχίσουμε να “ενοχλούμε”, μιλώντας, αναδεικνύοντας, διεκδικώντας. Θα συνεχίσουμε να ανταποκρινόμαστε στον ρόλο μας. Εσείς;
